بسم الله الرحمن الرحیم

اولمرت در سال 1945 یعنی سه سال قبل از تاسیس کشور اسرائیل در بنیامینا ، در خانواده ای که از نظر سیاسی بسیار فعال بود متولد شد. پدر وی یکی ازموسسین گروه صهیونیستی ایرگون بود.
در ارتش افسر یک یگان جنگنده پیاده نظام و درعین حال خبرنگار جنگ یک روزنامه بود. وی فارغ‌التحصیل رشته‌های روانشناسی، فلسفه و حقوق از دانشگاه اورشلیم است در سال 1966 اولمرت به شمول تامیر، موسس حزب لیبرال، پیوست و در سال 1973 به عنوان نماینده هشتمین دوره پارلمان رژیم صهیونیستی (کنیست) انتخاب شد.. اواسط دهه 80 از لیکود خارج شده و بیرون از چارچوب و حوزه این حزب به فعالیت سیاسی میپرداخت. 
وی در آن زمان 28 ساله بود و از آن پس موفق به حضور در دوره های نهم، دهم و یازدهم پارلمان به عنوان نماینده حزب لیبرال شد. در سال 1985 به حزب لیکود بازگشت و به عنوان نماینده این حزب در دوره دوازدهم، سیزدهم و چهاردهم مجلس حضور یافت. وی در طی سال‌های 1981 تا 1988 از اعضای کمیسیون‌های مختلف مجلس از جمله کمیسیون امنیت داخلی و خارجی، کمیسیون اقتصادی و نیز کمیسیون فرهنگی و آموزشی بود. در طول سال‌های 1988 تا 1990 اولمرت وزیر امور اقلیت بود و از سال 1990 تا 1992 به عنوان وزیر بهداشت تغییراتی بنیادین در ساختار بیمارستان‌های دولتی ایجاد کرد که اثرات این اصلاحات تا به امروز پایدار و آشکار است.
اواخر سال 1993 وی با اختلاف زیادی از رقیب خود تدی کولک به عنوان شهردار اورشلیم انتخاب شد.
در آنموقع او از ایده حق حاکمیت مسلم اسرائیل بر یک بیت المقدس یکپارچه، و اینکه اسرائیل نباید از نوار غزه و بخش هایی از ساحل غربی خارج شود، بدون هیچگونه انعطاف پذیری دفاع می کرد.
در حقیقت او کنترل اسرائیل بر بیت المقدس شرقی یعنی بخش عرب نشین شهر بیت المقدس را که در جنگ اعراب و اسرائیل در سال ???? به اشغال اسرائیل درآمده بود تقویت کرد. وی پروژه های خانه سازی برای یهودیان را با سرعت بیشتری به اجرا درآورد و دستور تخریب خانه های فلسطینیان را با شدت و حدت به اجرا می گذارد.
اولمرت با موافقت نامه کمپ دیوید در سال ???? که درباره روابط مصر و اسرائیل بود و نیز توافق اسلو در سال ???? با فلسطینیان مخالف بود. ولی بتدریج عقاید اولمرت تغییر یافت و از موضع سنتی جناح راست اسرائیل فاصله گرفت.
اواخر سال 1998 نیز بار دیگر توانست مجدداً شهردار منتخب اورشلیم شود.
پس از انتخابات مجلس شانزدهم، اولمرت به عنوان وزیر صنایع و بازرگانی کابینه شارون و معاون وی آغاز به کار کرد.
پس از استعفای نتانیاهو از مقام خود به عنوان وزیر اقتصاد در اکتبر 2005، اولمرت جانشین وی شد.وی هیچ‌گاه از انتقادات صریح و شدید خود از نتانیاهو مبنی بر اینکه او را سیاستمدار بازار رادیکالی خوانده بود، عقب نشینی نکرد
اهود اولمرت بعنوان یک عضو مهم کابینه آقای شارون از لزوم تخلیه نوار غزه و بخش هایی از ساحل غربی سخن گفت.
در تابستان گذشته ایده های اولمرت عملی شد و شهرک نشینان یهودی مجبور به تخلیه نوارغزه شدند.
در پی مخالفت عده قابل توجهی از اعضای حزب لیکود با این برنامه، شارون از این حزب کناره گیری کرد و حزب کدیما را تاسیس کرد. طولی نکشید که اهود اولمرت به حزب کدیما پیوست.
اولمرت پس از کنار رفتن شارون از صحنه ی سیاسی اسرائیل ، کفیل نخست وزیری شد و سرانجام در انتخاباتی که در 28مارس2006 (8فروردین) انجام شد به نخست وزیری اسرائیل رسید.

بسم الله الرحمن الرحیم
کنعانیان در 2500، عبرانیان در 1805 و فلسطینیان در 1184 ق.م به ارض کنعان در آمدند. کشتار و جنگ های بسیار داخلی، عبرانیان را از پیروزی نهایی بر آن دو تا عصر حضرت داوود (ع) بازداشت، ولی دوران پیروزی نهایی بر آن دو تا عصر حضرت داوود (ع) بازداشت، ولی دوران پیروزی آنان نیز زودگذر بود؛ زیرا پس از حضرت داوود (ع) و سلیمان (ع)، میان قوم بنی اسرائیل اختلاف افتاد و دو دولت یهودی (اسرائیل و یهودا ) پدید آمدند و به جنگ با یکدیگر و همسایگان خویش پرداختند. سرانجام این دو دولت، به ترتیب در 921 و 701 ق.م مغلوب آشوریان شدند. بابلیان پس از پیروزی بر آشوریان، متصرفات آنان در فلسطین را نیز به دست آوردند. در برابر، فارسیان بر بابلیان پیروز شدند و کوروش، یهودیان اسیر بخت نصر را به ارض کنعان بازگرداند. پس از آن، قدس بارها میان مقدونیان، مصریان، رومیان، ایرانیان و ... دست به دست شد. بنابراین، یهود، اهالی اصلی فلسطین نیستند، بلکه چند صباحی در آن زیسته اند، و حتی در آن تمدنی بنا نکرده و بیشتر به خونریزی مشغول بوده اند. چنین رفتاری تا حدودی ریشه در دستورهای تحریف شده دینی آنان دارد. در کتاب مذهبی آنان می خوانیم: و اگر با تو صلح نکرده با تو جنگ نمایند پس آن را محاصره کن، و چون یهوه خدایت آن را به دست تو بسپارد جمیع ذکوراتش را به دم شمشیر بکش. لیکن زنان و اطفال و بهایم و آنچه در شهر باشد یعنی تمامی غنیمتش را برای خود به تاراج ببر و غنایم دشمنان خود را که یهوه خدایت به تو دهد، بخور. با ظهور اسلام، کوشش هایی از سوی مسلمانان برای تصرف فلسطین صورت گرفت که سرانجام در زمان عمر به ثمر نشست. نتیجه این که، فلسطین به منطقه ای اسلامی تبدیل شد و به ترتیب تحت حاکمیت بنی امیه، بنی عباس، طولونیه، فاطمیان، قرامطه و سلجوقیان درآمد. در سال 1095 م. پاپ اوربن و پترس راهب، مسیحیان را برای تصرف قدس فراخواندند. این امر منجر به آغاز یک سلسله جنگ ( جنگهای صلیبی ) شد که تا 1291م. ادامه یافت، و طی آن، قدس چند بار به اشغال مسیحیان درآمد. اما از 1291م. تا 1918م. قدس، جز در مدتی کوتاه که توسط فرانسویان و مصریان اشغال شد، در تصرف عثمانیان بود. شریف حسین ( شریف مکه ) با اعتماد به قول سر هانری مک ماهاناز (1914 تا 1916م. نائب شاه و نماینده انگلیس در مصر بود. مصر از 1882م. تحت اشغال انگلیسی ها قرار داشت.) مبنی بر کمک انگلیس به استقلال اعراب، در 1915م. وارد جنگ علیه عثمانی شد، و سهم بزرگی از پیروزی متفقین را به خود اختصاص داد. اما انگلیسی ها بر اساس قرار داد سایکس ـ پیکو ـ منعقد در 1916م. ـ بخش وسیعی از ممالک عربی و از جمله فلسطین را در اختیار گرفتند، و سپس بر پایه اعلامیه بالفور ـ صادر شده در 1917م. فلسطین را برای تشکیل وطن ملی یهود، به صهیونیست ها وعده دادند. سرانجام، به رغم مخالفت اعراب، کنفرانس سان ریمو (شورای عالی متفقین 1920م. ) فلسطین را به شراط اجرای اعلامیه بالفور به تحت حمایت انگلیس در آورد. در 1922م. جامعه ملل نیز کفالت فلسطین از سوی انگیس را، که متضمن تشکیل وطن ملی یهود، به رسمیت شناختن آژانس یهود، مشروع دانستن صهیونیسم و پذیرش مهاجرت یهودیان به فلسطین بود، تصویب کرد. این اقدامات زمینه های تاسیس دولت اسرائیل در 1948م. را فراهم آورد.
 

تاریخ نوین
سرآغاز تاریخ نوین فلسطین، ریشه در تولد نامشروع اسرائیل و حوادث پس از آن دارد. برخی از مهمترین حوادث این مقطع تاریخی عبارتند از:
اعلام موجودیت اسرائیل: سازمان ملل متحده به درخواست دولت انگلیس، به منظور بررسی مساله فلسطین و آینده سیاسی آن، در 2 آوریل 1947 م. تشکیل جلسه داد که حاصل آن، تصویب طرح تقسیم فلسطین در 29 نوامبر 1947م. به دو کشور ودولت یهودی و عربی و یک منطقه بین المللی (بیت المقدس) تحت نظر آن سازمان بود. اعلام اینطرح و نیز اعلام تصمیم بریتانیا بر خروج فلسطین در 15 مه 1948م. منجر به تشدید اختلاف میان صهیونیست ها و اعراب فلسطینی شد. سرانجام، صهیونیست ها با پیروزی بر قوای چریکی فلسطینی به رهبری عبدالقادر الحسینی وقاوقچی، در 14 مه 1948 م. استقلال و تاسیس کشور اسرائیل را اعلام کردند. جنگ های پنج گانه: به دنبال اعلام استقلال و تاسیس کشور اسرائیل، ارتش کشورهای عربی به آن کشور حمله کردند که حاصل آن، چیزی جز اشغال 77% خاک فلسطین توسط اسرائیل، سرازیر شدن 875 هزار آواره فلسطینی به کشورهای همجوار، به اکثریت رسیدن جمعیت یهودی فلسطین و تثبیت موقعیت اسرائیل نبود. دستاورد جنگ سوئز 1956م. گشوده شدن خلیج عقبه بر روی کشتی های اسرائیل بود. در جنگ شش روزه 1967 م. صحرای سینا، نوار غزه، کرانه غربی رود اردن، ارتفاعات جولان و تمامی اورشلیم (بیت المقدس ) به تصرف اسرائیل در آمد. در جنگ 1973 م. اسرائیل بخش اعظم مناطق اشغالی 1967م. را حفظ کرد. جنگ 1982م. توسط اسرائیل علیه لبنان و چریک ها از لبنان و اشغال بخشی از جنوب آن از کشور از سوی اسرائیل، به پایان رسید. پیمان های صلح: آثار جنگ 1973م. مانند ناامیدی رژیم های عربی به شکست اسرائیل، تردید اسرائیل در افسانه شکست ناپذیری خویش در پی شکست اولیه در این جنگ، احساس نیاز روس ها و امریکایی ها به جلب حمایت اعراب و گسترش روابط با آنان و روی کارآمدن حزب کارگر در اسرائیل، موجب گرایش منطقه ای و جهانی به برقراری صلح در خاورمیانه گردید. در این جهت، نختسین گام با برپایی کنفرانس صلح خاورمیانه در ژنو ( 1973م. ) برداشته شد که با انعقاد پیمان کمپ دیوید در 1979 م. وارد مرحله ای نوین گشت. این پیمان، به معنای به رسمیت شناختن اسرائیل و نادیده گرفتن حقوق مسلم مردم فلسطین بود. مذاکرات صلح خاورمیانه با انعقاد پیمان غزه اریحا در 1993م. ، به نقطه اوج پذیرش موجودیت اسرائیل رسید؛ زیرا بر اساس این پیمان، ساف ( سازمان آزادی بخش فلسطین ) و اسرائیل یکدیگر را به رسمیت شناختند و ایجاد یک دولت خودمختار فلسطینی در کرانه باختری رود اردن و منطقه غزه، مورد تصویب قرار گرفت.
 

انتفاضه:
ناامیدی مردم از دولت های عربی و ساف برای بازپس گیری فلسطین و تاثیر انقلاب اسلامی ایران، روندی نوین از قیام و مبارزه علیه اسرائیل را پدید آورد که آنرا « انتفاضه » می خوانند. انتفاضه با هدف رفع اشغال فلسطین، در پاییز 1987م. با نیروی بسیار پا به عرصه حیات سیاسی گذاشت، به گونه ای که حکومت های عربی گروههای فلسطینی را به دنباله روی از خود وادار ساخت، و برای نخستین بار، اسرائیل را با خطری جدی از درون رو به رو کرد. بدین سان، اسرائیل برای نخستین بار، موضعی دفاعی برگزید و مهاجرت یهودیان به اسرائیل کاهش یافت. از این رو، اسرائیل کوششی گسترده برای مهار آن آغاز کرد، ولی هیچ یک از این کوشش ها ( مانند تاسیس دولت خودگردان فلسطین ) تاکنون نتوانسته است انتفاضه را سرکوب یا متوقف کند.
 

اهمیت سوق الجیشی
برخلاف آنچه صهیونیست ها ادعا می کنند، طرح نخستین تاسیس یک کشور یهودی در فلسطین، از آنان نیست، بلکه طراحی اصلی، قدرت های استعماری بوده اند. به بیان دیگر، پیشنهاد یهود سازی فلسطین از سوی فرانسه و انگلیس و پیش از توصیه تئودور هرتصل، پایه گذار صهیونیسم ( 1904 م. ) در کنفرانس 1897م. بال سوئیس مطرح شد. این نشان از اهمیت استراتژیک سرزمین فلسطین برای دولت های استعمارگر دارد. فلسطین به دلیل قرار داشتن در قلب امپراتوری عثمانی و مجاورت (با) دریای مدیترانه و کانال سوئز، منطقه بسیار پرمنفعتی برای اروپایی ها به شمار می آمد... (زیرا) که قلمرو عربی امپراتوری عثمانی بر سر راه های هندوستان و شرق آسیا و خلیج فارس قرار داشت... آمریکا به ویژه در سالهای دهه 1930م. به اهمیت منافع استراتژیک نفت در عربستان سعودی و خلیج فارس پی برد و ... از سوی دیگر کشورهای خاورمیانه و به ویژه جهان عرب می توانستند به بازارهای خوبی جهت مصرف کالاهای امریکا تبدیل شوند. این منافع متقابل باعث شد تا پس از برپایی کنفرانس صهیونیست ها دره تل بیلت مور نیویورک در 1942م.، دولت امریکا حمایت کامل خود را از سیاست جدید جنبش صهیونیسم برای تبدیل فلسطین به یک کشور یهودی اعلام کند. وانگهی، به اعتراف هرتصل، یهودیان نمایندگان تمدن غرب خواهند بود که قادرند به گمان او، پاکی نظم و رسوم منزه غرب را به گوشه طاعون زده شرق، یعنی فلسطین، به ارمغان آورند. دولت اسرائیل و سرزمین اسرائیل برای صهیونیست ها نیز از اهمیتی بسیار برخوردار است. جنبش صهیونیسم، دو دلیل تاریخی و مذهبی در رابطه با تاسیس کشور اسرائیل در فلسطین ارائه داده است. ( دلیل اول ) مورخان صهیونیست... معتقدند... تاسیس... اسرائیل... در واقع بازسازی حکومت باستانی قوم یهود است که در اثر هجوم بیگانگان در سده پنجم قبل از میلاد نابود شد... ( دلیل دوم ) بازگشت یهودیان به فلسطین و بنای دولت جدید... تحقق وعده الهی... (است) که از سوی خداوند به سوی بنی اسرائیل داده شده است. در بخشی از اعلامیه تاسیس دولت اسرائیل، در این باره آمده است: سرزمین اسرائیل محل ولادت یهود بود. هویت معنوی، مذهبی و ملی آن ها در این جا شکل گرفت. در این جا بود که به استقلال دست یافتند و فرهنگی خلق کردند که اهمیت ملی و عالم گیر داشت. در این جا بود که تورات را نوشته، به جهان عرضه داشتند. اما صهیونیست ها دلایلی معتبر برای تائید ادعاهای تاریخی و مذهبی خویش به دست نداده اند و حتی برخی یهودیان و صهیونیست ها، صحت این ادعاها را رد کرده اند. از دیگر دلایل اهمیت استراتژیک فلسطین اشغالی، همجواری آن با تنگه های استراتژیک جهان است. اسرائیل در همسایگی با تنگه های بسفر، داردانل، باب المندب و به ویژه، طولانی ترین کانال آبی جهان و کوتاه ترین راه دریایی میان اروپا و آسیا، یعنی تنگه سوئز قرار دارد. حتی فلسطین از طریق ساحلی کوچک در بند ایلات ( عیلات ) واقع در خلیج عقبه، به دریای سرخ و از آن طریق با کانال سوئز مرتبط است؛ کانالی که اهمیت آنرا می توان از سخنان ارنست رنان، نویسنده مشهور فرانسوی، خطاب به سازنده کانال سوئز، فردینالد دولسپس، دریافت: آنچه شما ساخته اید، نه تنها دو دریا را به هم وصل می کند، بلکه یک کانال ارتباطی بین اقیانوس های دنیاست. اهمیت آن از لحاظ دریانوردی چندان شکوهمند است که هنگام جنگ هر کس آزرومند در اختیار داشتن آن است. فلسطین برای جهان اسلام نیز دارای اهمیتی بسیار است؛ زیرا در قلب خاورمیانه و جهان اسلام جای دارد؛ منطقه ای که طولانی ترین و پیچیده ترین منازعه قرن بیستم میلادی، یعنی اختلاف اعراب و اسرائیل در آن روی داده است. فلسطین، که در هسته مرکزی ممالک عربی واقع است، کشورهای عربی آسیا را به کشورهای عرب زبان افریقا متصل می کند و راه ارتباط و اتصال زمینی جزیره العرب به دریای مدیترانه و اقیانوس ها و کشورهای اروپایی به شمار می رود. از این رو، تاسیس اسرائیل در فلسطین، جهان عرب را به دو بخش جغرافیایی تقسیم و راه ارتباطی آن را قطع کرده است. همچنین، فلسطین زادگاه و زیست گاه شماری از پیامبران الهی، یادآور پیروزی مسلمانان بر صلیبیان و قبله گاه اول و معراج گاه پیامبر اکرم (ص) است. بنابراین، هرگونه ادعا و منازعه بر سرآن، غرور دینی مسلمانان را جریحه دار می کند. چنان که گذشت، فلسطین زادگاه و آرامگاه بسیاری از پیامبران است؛ مثلاً شهر الخلیل، در 32 کیلومتری جنوب شرقی بیت المقدس، مدفن حضرت ابراهیم (ع)، همسرش ساره، اسحاق و یعقوب (ع) است. عیسی مسیح (ع) در شهر افراته بیت اللحم در 10 کیلومتری بیت المقدس به دنیا آمده است و در شهر ناصریه زیست و در همان جا به پیامبری رسید. عکا، مرکز فعالیت بهائیان دنیاست، و قبر علی محمد میرزا ( علی محمد باب ) در آن جاست، و همچنین، قبر میرزا حسین علی بهاء، امام و پیغمبر دروغین و خدای حزب جاسوس بهائی در شهر حیفاست. بیت المقدس یا اورشلیم (شهر صلح و آرامش )، نزد پیروان سه دین یهودی، مسیحی و اسلام دارای اهمیت است. برخی از مهمترین اماکن مذهبی یهودیان، چون دیوار ندبه، کوه صهیون یا صیون ( پر آفتاب )، مقبره حضرت داوود و سلیمان نبی (ع) در بیت المقدس قرار دارند. مقدس ترین مکان مذهبی و زیارتی مسیحیان، یعنی زادگاه حضرت مسیح (ع) در بیت اللحم است. قدس نخستین قبله مسلمانان و مسجدالاقصی، محل معراج پیامبر است. جمعیت فلسطین اشغالی در 1993م. نیز از 4/81، 1/14،8/2 درصد تشکیل شده است، اما زبان رسمی آنان، عربی و عبری است. مساحت فلسطین اشغالی 20700 کیلومتر مربع است که بیش از نیمی از آن فلات و کوه است. از این رو، بیشتر جمعیت فلسطین در مناطق پست و حاصل خیز ساحلی زندگی می کنند. جمعیت اسرائیل غاصب 4882000 نفر است که سه پنجم آن را جوانان کمتر از 30 سال، به خود اختصاص داده اند. این در حالی است که یک سوم این جمعیت، یهودیانی هستند که از دیگر کشورها به اسرائیل مهاجرت کرده اند. برابر، شماری بسیار از جمعیت بومی فلسطین، در کشورهای دیگر آواره اند. هم اکنون این کشور به وسیله نظام جمهوری اداره می شود، و رئیس جمهور به مدت پنج سال از سوی تنها مجلس کشور، که 120 عضو دارد، انتخاب می گردد، اما طول مدت نمایندگی مجلس، چهار سال است. همچنین، فلسطین اشغالی، از ویژگی های اقتصادی زیر بهره مند است:
1) منابع گازی در بحرالمیت که پست ترین گودال جهان به شمار می رود، کشف شده است.
2) در حوزه کوچکی در جنوب شرقی اشدود نفت استخراج می شود.
3) یکی از دو لوله ای که نفت عراق را به مدیترانه می رساند، به بندر حیفا وصل می شود.
4) اسرائیل غاصب در زمینه اقتصادی از پیشرفته ترین کشورهای خاورمیانه است و صنایع آن را الکترونیک، ماشین سازی و اسلحه سازی تشکیل می دهد.
5) بحرالمیت غنی ترین معادن پتاس جهان را دارا است. افزون بر این، منابع غنی منگنز، سدیم، برومین نیز در این دریاچه یافت می شود.

بسم الله الرحمن الرحیم

سران یهود وقتی می دیدند که در نیمه قرن 19 ، اغلب سرمایه های اروپا و بلکه جهان استعمارزده در اختیار آنها و تشکیلات عظیم و جهانی فراماسونری تابع آنهاست و دولتهای بزرگ و قدرتمند عالم ، کارگزار سیاستهای آنها شده اند ، تصمیم گرفتند که هدف نهایی خود، یعنی تشکیل حکومت جهانی یهود را عملی نمایند اینجانب سرزمین فلسطین در ابتدا از آن جهت روی دارد که در واقع سرزمین فلسطین از نظر استراتژیکی و بین المللی نقطه شروع حرکت به سوی حکومت جهانی است . و این اولین دلیل انتخاب این سرزمین برای تشکیل دولت اسرائیل بود . فلسطین به دلیل آنکه محل اتصال سه قاره اروپا ، آفریقا ، آسیا می باشد در طول تاریخ تمام قدرتهای جهان درصد تسلط بر این منطقه بوده اند و هر قدرتی که بر آن سیطره پیدا می کرد از دست بالا و قدرت و نفوذ
فوق العاده ای بر خوردار میباشد و در سیاست جهانی نقش اساسی ایفا می کرده است . انتخاب این منطقه تنها به موقعیت سوق الجیشی و استراتژیک آن محدود نمی شود بلکه از نظر اقلیمی این منطقه از آب و هوای بسیار ملایم و مناسبی بر خوردار است همچنین محل ظهور و بروز ادیان الهی بسیاری در طول تاریخ بوده است و از نظر دینی و تاریخی حایز اهمیت ویژه ای است و به خصوص یهودیان که پیامبرانشان در این سرزمین سالها حکومت دینی تشکیل داده اند و تورات این سرزمین به عنوان « ارض موعود » نامیده شده ؛ و همین مطلب باعث تهییج و تحریک یهودیان و توده های مردم یهودی سراسر جهان می شد و از طرفی دیگر این منطقه از قدیم الایام محل عبور و مرور کاروانهای تجارتی بوده است . تقریباً عموم راههای خشکی و دریایی از هر یک از سه قاره به دو قارة دیگر لزوماً باید از این منطقه بگذرد ، این منطقه معبر اصلی و پر رفت و آمد سراسرتاریخ است و همین مسئله با روحیة مال اندوزی و تجارت پیشه یهود بسیار نزدیکی دارد و یهود از دیر باز به دنبال کاروانهای تجاری و کسب و کار خود ، حضوری جنبی و تقریباً دور از چشم در این منطقه داشت . و در نهایت با توافقنامه بین دیزرائیلی – نخست وزیر انگلستان – وبارون روچلید که طی آن انگلستان موظف می شد در ازای اعطای وام روچلیدها برای خرید سهام کانال سوئز به دولت انگلستان ورزسالاران یهود را جهت تشکیل یک دولت یهودی در فلسطین -که مستعمره انگلستان بود – یاری دهد؛ اگر چه دیزرائیلی به عنوان رئیس جمهور انگلستان در این توافقنامه در پی تامین منافع استعماری آن کشور بود اما در واقع به عنوان یک یهودی متعصب و بلکه به عنوان یکی از اولین صهیونیستها در پی نابودی جهان اسلام و ایجاد سیطره جهانی یهود بود .
پس با توجه به اینکه این منطقه از نظر استراتژیک حائز اهمیت است و نیز از لحاظ عمق و گستردگی تمدن مهمترین منطقه جهان است و آنچه امروز به عنوان فرهنگ و تمدن وجود دارد محصول فرهنگ دینی این منطقه است . بنابراین طبیعی است که قدرتهای عالم به این سرزمین طمع داشته باشند و قطعی است که اگر قدرتی بخواهد مهمترین نقطه عالم را نقطه شروع حرکت به سمت تصاحب همه جهان و سیطره بر تمام گیتی قرار دهد از اینجا شروع کند.

بسم الله الرحمن الرحیم

در سال 1983 به اتهام نگهداری اسلحه و تشکیل سازمان نظامی و فعالیت علیه حکومت عبری بازداشت و در دادگاه نظامی ـ صهیونیستی محاکمه و به 13 سال زندان محکوم شد.

در سال 1985 در چار چوب تبادل اسراء میان حکومت اشغالگر و جبهه آزادیبخش فلسطین پس از تحمل11 ماه زندان، آزاد می شود.
در سال 1988 نیروهای اشغالگر صهیونیست با یورش به منزل ایشان او را مورد بازجویی قرار داده و تهدید به تبعید به لبنان می کنند.
نیروهای اشغالگر به منظور پایان دادن به مقاومت مسلحانه ای که ( از طرف نیروهای حماس) به شکل حمله با سلاح سرد علیه سربازان و مزدوران اشغالگر در آمده بود ، اقدام به بازداشت شیخ و صدها نفر از هواداران جنبش حماس می کنند .

در تاریخ 16/ 10 /1991 دادگاه نظامی ـ صهیونیستی با کیفر خواستی در 9 بند ، شیخ را به اتهام تشویق برای ربودن و قتل سربازان صهیونیستی ، تأسیس “حماس” و تشکیل دستگاههای امنیتی و نظامی متهم کرده و او را به حبس ابد به علاوه 15 سال زندان محکوم می کند .
شیخ احمد علاوه بر فلجی کامل ، از امراض و بیماریهای دیگری از جمله فقدان بینایی چشم راست ـ بر اثر ضرب و شتم در جریان بازجویی ـ ضعف بینایی چشم چپ ، التهاب مزمن و شدید دو گوش ، حساسیت ریه ها و دیگر امراض و التهابات داخلی رنج می برد . شرایط سخت زندان و نبود امکانات پزشکی بر وخامت سلامتی ایشان افزود به طوری که بارها به بیمارستان منتقل شد .

در تاریخ 13/ 12/ 1992 تیمهای عملیاتی گردانهای القسام اقدام به ربودن یک سرباز صهیونیستی کرده و پیشنهاد می کنند که آماده اند این سرباز را در مقابل آزادی شیخ و تمامی بازداشت شدگان در زندانهای صهیونیستی (از جمله افراد مریض و مسن و عربهای ربوده شده) آزاد می کنند . اما صهیونیستها با این پیشنهاد مخالفت کرده و به خانه ای در روستای بیرنبا در نزدیکی قدس که سرباز صهیونیستی در آن بازداشت بوده یورش می برند . این درگیری به کشته شدن سرباز صهیونیستی و شهادت رهبر گروه عملیاتی می انجامد .

در صبح روز چهارشنبه 1/ 10/ 1997 شیخ به موجب توافق میان اردن و اسراییل در مقابل تسلیم کردن دو مزدور صهیونیستی بازداشت شده در اردن آزاد می شود . لازم به یاد آوری است که این دو سرباز در یک تلاش نافرجام برای ترور در اردن دستگیر شده بودند .

بسم الله الرحمن الرحیم

در سال 1962 در اردوگاه الشعطی در غزه به دنیا آمد. او در سال 1987 از رشته ادبیات دانشگاه اسلامی در غزه فارغ التحصیل شد. هنیه در سال 1989 به سه سال زندان محکوم شد و بعد از آزادی به همراه تعداد دیگری از رهبران حماس به جنوب لبنان تبعید شد. یکسال بعد او به غزه برگشت و به ریاست دانشگاه اسلامی غزه رسید. در سال 1997 و بعد از آزادی شیخ احمد یاسین، هنیه به عنوان رئیس دفتر او انتخاب شد. این مقام باعث شد که هنیه به حلقه رهبران بالای حماس راه یابد. با کشته شدن تعداد زیادی از رهبران حماس به دست اسرائیل، اسماعیل هنیه جزء رهبران درجه یک حماس شد. بعد از ترور شیخ احمدیاسین و متعاقب آن ترور عبدالعزیز رنتیسی جانشین او، محمود الزهار، اسماعیل هنیه و سعید الصیام را بعنوان شورای رهبری گروه حماس معرفی کردند.