اشاره :  "غسان بن جدو" دوست قدیمی ما ، عضو سابق نهضت اسلامی تونس و داماد شهید "صالح الحسینی " مدتها در ایران ، سرپرست تلویزیون "الجزیره" بود ... و بعد شد سرپرست واحد بیروت!...

در حوادث اخیر ، فداکارانه نخست به مخفیگاه سید عرب و اسلام ، سید حسن نصرالله رفت و به گفتگو با او پرداخت و مواضع حزب الله را از زبان او پخش کرد و سپس با علامه آیت الله سید فضل الله و بعد شخصیت های دیگر ، موشکافانه و مدافعانه ، حو ادث را پیگیری کرد... و سرانجام به "قطر" رفت و با شیخ محمد بن جاسم بن جبرال ثانی ، وزیر امور خارجه قطر ، مصاحبه کرد و اسراری را هویدا ساخت!

"بن جدو" پرسید: می گویند : آمریکا بمب های هوشمند را از دوحه برای بمباران مردم به جنوب لبنان و غزه ، انتقال داده است؟ جناب وزیر اظهار بی اطلاعی کرد! و گفت : من خبر ندارم!! ابن جدو سپس پرسید : چرا روابط خود را با اسرائیل قطع نمی کنید ؟

آل ثانی ! گفت : ما به طور شفاف با اسرائیل روابط اقتصادی داریم ، بقیه کشورهای عرب ، اغلب روابط صمیمانه و همه جانبه دارند  ، اما اعلام نمی کنند ! اگر آنها تصمیم به قطع روابط بگیرند ما هم حرفی نداریم ! سرانجام بن جدو پرسید : آیا صحت دارد که بعضی از سران کشورهای عرب ، به اسرائیل چراغ سبز نشان داده اند که فرصت خوبی است که کار حزب الله و مقاومت را در لبنان یکسره کنید؟

آل ثانی در پاسخ گفت : متأسفانه بله این امر صحت دارد.

راستی چه کسانی چراغ سبز دادند؟

موضعگیری های بیشرمانه بعضی از صلح طلبان! با اسرائیل بسیار علنی و آشکار بود و من خود مانند همگان از ماهواره ها ، این موضع گیری ها را شاهد بودم.

خلاصه کلام متحد الشکل و المعنی آقای مبارکه شاه اردن و یکی از آل سعود این بود که : کار حزب الله آن هم بدون اجازه! دولت ماجراجویی بود و اکنون دوران مذاکره سیاسی است نه ماجراجویی؟! "قدولی زمن المغامرات!!  بلی این ها را "نزار قبانی در شعری ، "هروله گرانی " نامید که نه شرم دارند و نه غیرت ، نه آبرو دارند نه حیثیت و همه چیز را فروخته اند به چند روز ریاست...

قبانی می گوید که ملت فلسطین از ازدواجهای محرمانه! و فرزندان نامشروع آن و دیگر ماجراها ، بیزار است و این امور را محصولی از آمریکا می داند و به آمریکا می گوید: هرگز! ای آمریکا ...! این قصیده نخست در مجله "روز الیوسف" چاپ قاهره شماره 3513 ، مورخ اکتبر 1995 (صفحه34و 36) و سپس در روزنامه های "الشعب" و "الاحرار" قاهره و "الحیات " چاپ لندن ، منتشر شد و من آن را در آبان ماه 1374 ترجمه و بازسرایی کردم که نخست در همان سال در فصلنامه "تاریخ و فرهنگ معاصر" شماره 13-14 چاپ شد و اینک به خاطر استمرار خیانت "هروله گران" به نشر مجدد آن می پردازیم!...